Konuya gelecek olursak... Bir çocuktan bahsederken annenin yaptıklarından, fedakarlıklarından, öğrettiklerinden, örnek olmasından... vs bahsedilipduruyor. Yanlış demiyorum. Bir anne olarak evet o anlatılanlar haklı olarak yazılmıştır. Ama bence unutulan kocaman bir BABA var. Baba evin ve çocuğun kahramanıdır, özlenendir, üzerine koşunca havalara uçurandır, yeri gelince çocuğuna at-deve olandır, gece uyurken nefes alıp almadığını kontrol edendir, fedakardır... ve sayamadıklarımdır BABA.
Baba hayatımızda kocaman bir yeri olan, olmazsa olmazımız, "varlığı yeter" dediğimiz, aile direğimiz, canımız...
Bir çocuk kötü alışkanlığı, küfürü, kavgayı, kitap okuma alışkanlığını, sevgiyi, iş becerisini, sorumluluğu en çok babayı izleyerek modeller kendine. Yani baba dediğimiz, sadece işten eve gelip, tv karşısında vakit geçiren değildir, olmamalıdır. Çocuğuna örnek olabilecek davranışlarda bulunmayı hayatına yerleştirmelidir. Bir kahramanın hiç görevsiz olanı var mıdır hayatta? Babalık da üzerine düşen görevleri yerine getirmeyi gerektirir. Yani makalelere çok fazla konu olmayan BABA, aslında çocuk üzerinde elbette ki anne kadar etkilidir. Bu gözardı edilemez. Bir çocuğa bakılınca görünen tek şey "annenin eseri" değildir!
Allah tüm babalara sağlık, huzur, afiyet versin.
Aile Danışmanı
Hümeyra Yıldız
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder