Her insanın hayatında dönüm noktası vardır herhalde. Bu dönüm noktalarımdan birini yaşadım ben de 1,5 ay önce. Epey oldu ki makale yazmayalı. Özlemişim. Ama bu yazım diğerlerinden farklı olacak biraz, beni anlatan, samimi kelimeler kopacak içimden.
Geçen yıl yaşadığım talihsiz bir dönüm noktamın üzerine, bu yıl harika bir şey geldi başıma. Oğlum... 1,5 ay önce dünyamıza geldi, hoş geldi, sefa getirdi. Çok özel hisler yaşattı bize. Herkesin tatması gereken duygular belki de, bize nasip oldu çok şükür.
Her baktığında huzur bulacağına emin olduğun bir ifade, günahsızlık, masumiyet, acizlik, ama herkesi etrafında döndürecek kadar da liderlik...
Bir melek daha dahil oldu hayatıma. Bu kez evimize girdi, evimizi yuvaya çevirdi, huzur getirdi, bir mutluluk sebebi daha bulduk kendimize. Bir melek, cennet kokulu...
Her şey yeniden şekil alıyor, yapmamız gerekenler, yapmamamız gerekenler, konuşmamız veya konuşmamamız gerekenler... Kolay değil bir insan geldi dünyaya. Yetişecek ve faydalı işler görecek. İlk eğitimi ailede başlayacak ve o aile bu sefer biz olduk. Eğitimsiz bir insandan ziyade, yanlış eğitilmiş bir insan her zaman çok daha tehlikeli olur kanaatindeyim ve buna sebep olmayı asla istemem. Bunun için elimden ne geliyorsa yapmaya çalışacağım.
Aslında biraz korkmuyor değilim. Ne kadar mükemmel düşünürsek düşünelim, bu dönemin gençlerini 10 dakika izlemek bile yetiyor korkmaya. Boşvermişlik, sorumluluk duygusunun olmaması, hayatı tiye almak... Gençler artık ciddiyetini kaybetmiş bir hayata merhaba diyor ve ortamın bozukluğu da cabası. Alkol, uyuşturucu çok gencin ve ailesinin canını yakıyor.. Bütün bunları düşününce başta da dediğim gibi korkmamak elde değil, "Ya bizim de başımıza gelirse diye"!..
Kendi çocuğumu kurtarayım da gerisi önemi değil denmemeli bu devirde. Bu gençleri nasıl kurtarmalıyız, parlak nesle nasıl ulaşmalıyız, gençlerin içlerindeki o enerjiyi cevhere nasıl çevirmeliyiz ki körelmesinler, bir nesil daha böyle yok olup gitmesin... Asıl derdimiz bu olmalı. Kendi çocuğumuzun derdine düşüp umumu hiçe sayamayız, ki çocuğumuz onların içinde yaşayacak..
Sadece 1,5 aylık değil bu düşüncelerim, çok daha öncesine dayanıyor. Tatlı bir heyecan ve içerilerden bir korkunun aynı anda yaşandığı duygularım bunlar. Rabbim sonunu haretsin. Emanetine hakkıyla bakmamızı nasip etsin inşallah.
Bu düşünceler her annenin başta hayalini kurduğu şeyler.ancak hayat mücadelesi üzerimizde artan sorumluluklar çocuklara ayrılması gereken vakitleri azaltıyor.bir süre de kaliteli zaman geçirme peşine düşerken zamanla onada yetemiyor insan.insanı yetiştiren kadındır anadır ama sadece kadın değildir o.aynı zamanda eştir eşine bakımlı güzel görünmelidir,çalışandır ailesine katkı olsun diye çalışır,ev hanımıdır yemek temizlik ve evdekilerin bakımları vs,doktordur çocuklar yada eş hasta olunca,oyun arkadaşıdır baba işten gelir yorgundur çocuğun nazı anneye geçer,psikologdur aile bireylerine terapi yapmalıdır,gelindir kayınvalide kayınpeder ziyaret bekler hizmet bekler,arkadaştır dostlarının arkadaşlarının dertlerine ortak olur,vs vs vs ... kadının okadar çok görevi vardırki hepsine yetişip birde çocuğa yetişmelidir.tabii bukadar yükün yanında birde beğenilmez yaptıkları küçümsenir basite alınır.
YanıtlaSilPes etmeye hakkı yoktur olmamıştır hiçbir zaman.Bütün görevlerin aynı zamanda yürümesi bunun yanında da çocuğun verimli kaliteli yetişmesi gerekir.Tabi birde kendisi vardır işin içinde kendisine zaman ayırmalı kariyerine katkı sağlamalı sürekli kendini geliştirmelidir.Bunlar sadece kaba taslak önizlemesidir kadının her kadına göre yükü sorumluluğu değişir.Ama işin ilginç yanıda zor da olsa hesini başarır kadın.Çünkü Allah vermiştir bu gücü ona. Sonunda dönüp baktığında kendisi bile şaşırır olanlara.Atlatır zor günleri öğrenir herşeyin kolayını ancak çocuklar büyümüştür artık onlara etki etme gücü katkı sağlama yetisi azalmıştır.Çevre faktörü başlamış çocuklar çevre faktörüne kapılmıştır.Bundan sonra kadının diğer yükleri azalmış yada sistemleşmiş sadece çocuklar kalmıştır ortada.Kadın zorlu sürecinde nekadar yardım alabildiyse çocuklarda görünür yardımların sonucu.Verimli,ahlaklı, eğitimli,kaliteli,anlayışlı lı lı lı insan yetişmiştir topluma.
Yani herzaman kitaplara konu olan tartışmalara kapalı tek gerçek varki kaliteli birey eşittir kadın çocuk eşittir anne.